معرفی داروهای اگونیست و دوپامین و ضد پرولاکتین
داروهای ۱۹ نور به علت ساختاری که دارند می‌تونن افزایش پرولاکتین رو به همراه داشته باشن، افزایش پرولاکتین عوارض خاص خودش رو داره که مهم‌ترینش کمبود تستوسترون، اختلال نعوظ و بر هم خوردن مود و ژنیکوماستیه پرولاکتینی و ترشح مایع از سینه در آقایان و خانم‌ها می‌تونه باشه. در مورد کمبود تستوسترون و اختلال نعوظ اگر فرد به‌طور صحیح دوره دارویی رو انجام بده طبیعتاً اتفاق نمی‌افته، اما ژنیکوماستی پرولاکتینی و ترشح مایعات از سینه برای آقایان می‌تونه دردسرساز باشه.
ترشح پرولاکتین توسط دوپامین کنترل می‌شه که تو فیدبک منفی می‌شه با یک سری داروها این ترشح رو کنترل کرد. برای مثال به زنانی که دیگه نمی‌خوان شیردهی داشته باشن اما پرولاکتین بالا هست پزشک میاد داروهای دوپامیرنژیک مثل کابرگولین رو تجویز می‌کنه. داروهای در دسترسی که برای این کار وجود دارند کابرگولین، پرامی پکسول و بروموکریپتین هستند.
کابرگولین یکی از آگونیست های دوپامین هست (یعنی همون اثر رو در گیرنده داره) و با گیرنده D2 که گیرنده دیر اثری هست تعامل بالایی داره، این دارو برای بیماری پارکینسون و همچنین پرولاکتین بالا در خون استفاده می‌شه. دوز مصرفی این دارو با توجه به فرد و داروهای مصرفی ارتباط داره، اما معمولاً نهایت هفته‌ای 1 میلی‌گرم کفایت می‌کنه، کابرگولین نیمه عمر تقریباً 3 روزه داره.
پرامی پکسول هم یکی دیگر از آگونیست های دوپامین هست، با گیرنده‌های D3 و D2 تعامل داره ولی با گیرنده D3 هفت برابر از هر آگونیست دیگه ای تعامل داره ک بالاترین رو داره. تفاوت پرامی پکسول نیمه عمر کوتاهشِ ک 8 تا 12 ساعت هست که باید روزانه مصرف بشه و دوز کمتر که معمولاً 0.18 هست.
نکته جالب در داروی پرامی پکسول افزایش شدید هورمون رشد در 2 ساعت بعد از مصرف اون هست که البته همه دوپامینرژیک ها اینو دارن ولی کمتر از پرامی پکسول.
عوارض دوپامینرژیک ها
- تنگی نفس
- احتباس آب در مچ پا
- کاهش وزن سریع
- سرفه‌های شدید
- سردرد
- خشکی دهان
- حالت تهوع
این عوارض با قطع مصرف یا کاهش دوز از بین می‌رود.
منابع
Schilling JC1, Adamus WS, Palluk R (1992) Neuroendocrine and side effect profile of pramipexole, a new dopamine receptor agonist, in humans. Neuroendocrine and side effect profile o… [Clin Pharmacol Ther. 1992] – PubMed – NCBI
Elks; C. R. Ganellin (1990). The Dictionary of Drugs: Chemical Data: Chemical Data, Structures and Bibliographies. Springer. pp. 204–.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2203276/
اگر این مطلب براتون مفید بوده، پیشنهاد میکنم مطلب لتروزول را نیز مطالعه بفرمایید.
