ال هیستیدین L Histidine

پست های مرتبط

آنچه در این مقاله میخوانید
ال هیستیدین L Histidine
آنچه در این مقاله میخوانید

ال هیستیدین چیست?

سلام من پویا بیات هستم و در بحث مکمل های آمینواسیدهای ضروری امروز میخوایم درباره ال هیستیدین صحبت کنیم

هیستیدین یک آمینو اسیده.هیستیدین همچنین L-histidine و a-amino-b- [4-imidazole] -propionic acid نامیده میشه.اسیدهای آمینه برای ساخت پروتئین ها و آنزیم ها توی بدن استفاده میشن.گاهی اوقات از این آمینو اسید به عنوان “آمینو اسید نیمه ضروری” نام برده میشه،چون توی بزرگسالان، غیر ضروری محسوب میشه،اما توی رژیم غذایی نوزادان و کسانی که مبتلا به اختلال کلیوی به نام اورمی هستن، آمینو اسید ضروری محسوب میشه.


عملکرد هیستیدین

هیستیدین توسط بدن برای تولید هورمون ها و متابولیت های خاصی استفاده میشه که روی عملکرد کلیه،انتقال های عصبی،ترشحات معده و سیستم ایمنی تأثیر میذارن.(۱) هیستیدین همچنین روی ترمیم و رشد بافت،ایجاد سلول های خونی و کمک به محافظت از سلول های عصبی، اثر گذاره.علاوه بر این،این آمینو اسید،برای تولید هیستامین توی بدن استفاده میشه.

عملکرد اصلی هیستیدین در بدن تنظیم و کمک به متابولیسم (تجزیه و استفاده از انرژی) عناصر کمیابه. این عناصر کمیاب عبارتند از: (۱)

  • مس
  • آهن
  • فلز روی
  • منگنز
  • مولیبدن و …

هیستیدین همچنین به تشکیل آنزیم ها و ترکیبات مختلف توی بدن کمک می کنه.علاوه بر این، هیستیدین برای ایجاد ترکیبی به نام متالوتیونین در داخل سلول های مغز،کبد و کلیه ها نقش داره.متالوتیونین از سلول های مغزی محافظت می کنه و برای تشکیل،به هیستیدین نیاز داره.اگه بدن فرد با فلزات سنگین (مثل جیوه و سرب) سمی شده باشه،ممکنه منجر به کاهش ذخایر کافی هیستیدین بشه.


آلرژی و هیستیدین

بدن از هیستیدین برای ایجاد هیستامین (علت متداول تورم و خارش که در نتیجه واکنش های آلرژیک ایجاد میشه) به عنوان واکنش به واکنش های آلرژیک یا آسیب بافتی استفاده می کنه.(۲)

هیستامین – که در حین واکنش آلرژیک در سطوح بالا دیده نیشه – یک محصول جانبی هیستیدین هستش. هیستامین باعث میشه سیستم ایمنی بدن واکنش التهابی (از جمله خارش و تورم) رو به عنوان واکنش به مواد آلرژن ایجاد کنه.


فواید سلامتی

۱)سطوح پایین هیستیدین

بسیاری از بیماری ها ممکنه سطوح هیستیدین پایین رو شامل بشن، از جمله:(۳)

  • نارسایی مزمن کلیه
  • پنومونی (در کودکان)
  • اختلالات روانی خاص (مثل شیدایی یا مانیا و اسکیزوفرنی)

با توجه به PubChem، “هیستیدین یک درمان مفید برای همه بیماران با سطح هیستامین پایینه.

۲)مشکلات سلامتی

تصور میشه که هیستیدین توی درمان بسیاری از بیماری های مختلف مفیده، اما داده های تحقیقات پزشکی کافی برای پشتیبانی از بسیاری از این ادعاها و تبلیغات وجود نداره، از جمله:

  • روماتیسم مفصلی
  • آلرژی
  • زخم ها
  • کم خونی (ناشی از نارسایی کلیه)

با توجه به PubChem، تجویز هیستیدین – در مقادیر کافی – مزایای بالقوه ای برای سلامتی داره، از جمله:

●با مهار سایتوکاین ها و عوامل رشد، احتمال ابتلا به چندین سرطان شایع، از جمله سرطان های سینه، پروستات، ریه و سایر سرطان ها کاهش پیدا میکنه. (۴)

● درمان آرتریت، در دوزهای حداکثر ۴.۵ گرم در روز (۵)

●درمان اگزما، (۶) اگزما یک بیماری پوستیه که منجر به التهاب، خارش، قرمز شدن، ترک خوردن و خشن شدن پوست میشه و ممکنه باعث تاول هم بشه. مکمل هیستیدین ممکنه به درمان این بیماری کمک کنه

ال هیستیدین


عوارض جانبی و مشکلات احتمالی

۱)موارد منع مصرف:

  • زنان باردار
  • زنان شیرده
  • کسانی که کمبود فولیک اسید دارن

۲)عوارض جانبی / مسمومیت:

اگرچه بسیاری از منابع پزشکی گزارش میدن که هیستیدین بی خطر تلقی میشه، اما مرکز پزشکی دانشگاه روچستر هم خاطرنشان می کنه که:(۶) “استفاده از مکمل آمینو اسیدی تکی ممکنه به تعادل نیتروژن منفی منجر بشه. این می تونه میزان عملکرد متابولیسم شما رو کاهش بده و این می تونه باعث بشه کلیه های شما سخت تر کار کنن. در کودکان، مکمل های تک اسید آمینه ای ممکنه مشکلات رشد ایجاد کنن.

برای کسانی که پروتئین کافی دریافت می کنن، مکمل های آمینو اسید تکی توصیه نمیشه. مصرف هیستیدین به مدت طولانی (به ویژه در دوزهای بالا) ممکنه منجر به عوارض سلامتی بشه. اینها ممکنه شامل مسائل روانی یا اختلالات خلقی باشن.


دوز مصرفی

هیستیدین رو میشه به چندین شکل خریداری کرد، از جمله:

  • قرص
  • فرم مایع
  • پودر

میانگین دوز هیستیدین ۴ تا ۵ گرم در روز هستش. (۲) دوزهای تا ۴.۵ گرم در روز به مدت ۳۰ روز در آزمایشات تحقیقات بالینی مثل آزمایش چاقی – بدون هیچ گونه عوارض جانبی قابل توجهی- بی خطر شناخته شدن.(۷)

با این حال، دوزهای بالا در مطالعات روی حیوانی (از جمله عقب افتادن رشد، بزرگ شدن کبد و سطح کلسترول بالا) اثرات سمی رو نشون دادن، بنابراین از مصرف بیش از این مقدار باید اجتناب بشه.(۸)

اگر این مقاله رو دوست داشتید پیشنهاد میکنم ال ایزولوسین رو هم مطالعه کنید.


منابع

1.https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK538201/

3.https://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/compound/Histidine

2.https://www.winchesterhospital.org/health-library/article?id=21750

4.https://academic.oup.com/jnci/article/92/18/1472/2909573

5.https://doi.org/10.1093/jnci/92.18.1472https://doi.org/10.1172/JCI108033

6.https://www.urmc.rochester.edu/encyclopedia/content.aspx?contenttypeid=19&contentid=Histidine

7.https://link.springer.com/article/10.1007%2Fs00125-013-2839-7

8.https://www.researchgate.net/publication/306907749_Risk_assessment_of_L-histidine?channel=doi&linkId=57bfed3508ae2f5eb32ea0e1&showFulltext=true

اشتراک گذاری:

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *