ال هیستیدین (L-Histidine)

سلام من پویا بیات هستم و در بحث مکمل‌های آمینواسیدهای ضروری امروز می‌خوایم درباره ال هیستیدین (L-Histidine) صحبت کنیم.

ال هیستیدین (L-Histidine) چیست؟

هیستیدین (Histidine) یک آمینو اسیدِ که همچنین ال هیستیدین (L-Histidine) و a-amino-b- [4-imidazole] -propionic acid نیز نامیده می‌شه. اسیدهای آمینه برای ساخت پروتئین‌ها و آنزیم‌ها در بدن استفاده می‌شن. گاهی اوقات از این آمینو اسید به‌عنوان «آمینو اسید نیمه ضروری» نام برده می‌شه، چون در بزرگ‌سالان، غیرضروری محسوب می‌شه اما در رژیم غذایی نوزادان و کسانی که مبتلا به اختلال کلیوی به نام اورمی هستن، آمینو اسید ضروری محسوب می‌شه.

عملکرد ال هیستیدین (L-Histidine)

ال هیستیدین (L-Histidine) توسط بدن برای تولید هورمون‌ها و متابولیت‌های خاصی استفاده می‌شه که روی عملکرد کلیه، انتقال‌های عصبی، ترشحات معده و سیستم ایمنی تأثیر می‌ذارن. (۱) همچنین روی ترمیم و رشد بافت، ایجاد سلول‌های خونی و کمک به محافظت از سلول‌های عصبی، اثر گذارِ. علاوه بر این، این آمینو اسید، برای تولید هیستامین در بدن استفاده می‌شه.

عملکرد اصلی ال هیستیدین (L-Histidine) در بدن تنظیم و کمک به متابولیسم (تجزیه و استفاده از انرژی) عناصر کمیابِ.(۱) این عناصر کمیاب عبارت‌اند از:

• مس
• آهن
• فلز روی
• منگنز
• مولیبدن و …

این آمینو اسید همچنین به تشکیل آنزیم‌ها و ترکیبات مختلف در بدن کمک می‌کنه. علاوه بر این، برای ایجاد ترکیبی به نام متالوتیونین در داخل سلول‌های مغز، کبد و کلیه‌ها نقش داره. متالوتیونین از سلول‌های مغزی محافظت می‌کنه و برای تشکیل، به هیستیدین (L-Histidine) نیاز داره. اگه بدن فرد با فلزات سنگین (مثل جیوه و سرب) سمی شده باشه، ممکنه منجر به کاهش ذخایر کافی هیستیدین (L-Histidine) بشه.

ال هیستیدین (L-Histidine) و آلرژی

بدن از ال هیستیدین (L-Histidine) برای ایجاد هیستامین (علت متداول تورم و خارش که درنتیجه واکنش‌های آلرژیک ایجاد می‌شه) به‌عنوان واکنش به واکنش‌های آلرژیک یا آسیب بافتی استفاده می‌کنه. (۲) هیستامین که در حین واکنش آلرژیک در سطوح بالا دیده می‌شه یک محصول جانبی ال هیستیدین (L-Histidine) هستش. هیستامین باعث می‌شه سیستم ایمنی بدن واکنش التهابی (از جمله خارش و تورم) رو به‌عنوان واکنش به مواد آلرژن ایجاد کنه.

فواید سلامتی ال هیستیدین (L-Histidine)

سطوح پایین ال هیستیدین (L-Histidine)

بسیاری از بیماری‌ها ممکنه سطوح پایین رو شامل بشن، از جمله: (۳)

• نارسایی مزمن کلیه
• پنومونی (در کودکان)
• اختلالات روانی خاص (مثل شیدایی یا مانیا و اسکیزوفرنی)
• با توجه به PubChem، ال هیستیدین (L-Histidine) یک درمان مفید برای همه بیماران با سطح هیستامین پایینِ.

مشکلات سلامتی ال هیستیدین (L-Histidine)

تصور می‌شه که این آمینو اسید در درمان بسیاری از بیماری‌های مختلف مفیدِ، اما داده‌های تحقیقات پزشکی کافی برای پشتیبانی از بسیاری از این ادعاها و تبلیغات وجود ندارِ، از جمله:

• روماتیسم مفصلی
• آلرژی
• زخم‌ها
• کم‌خونی (ناشی از نارسایی کلیه)

با توجه به PubChem، تجویز ال هیستیدین (L-Histidine) در مقادیر کافی مزایای بالقوه‌ای برای سلامتی داره، از جمله:

• با مهار سایتوکاین‌ها و عوامل رشد، احتمال ابتلا به چندین سرطان شایع، از جمله سرطان‌های سینه، پروستات، ریه و سایر سرطان‌ها کاهش پیدا می‌کنه. (۴)
• درمان آرتریت، در دوزهای حداکثر ۴.۵ گرم در روز (۵)
• درمان اگزما، (۶) اگزما یک بیماری پوستیِ که منجر به التهاب، خارش، قرمز شدن، ترک خوردن و خشن شدن پوست می‌شه و ممکنه باعث تاول هم بشه. مکمل ال هیستیدین (L-Histidine) ممکنه به درمان این بیماری کمک کنه.

موارد منع مصرف ال هیستیدین (L-Histidine)

• زنان باردار
• زنان شیرده
• کسانی که کمبود فولیک اسید دارن

عوارض جانبی ال هیستیدین (L-Histidine)

اگرچه بسیاری از منابع پزشکی گزارش می‌دن که ال هیستیدین (L-Histidine) بی‌خطر تلقی می‌شه، اما مرکز پزشکی دانشگاه روچستر هم خاطرنشان می‌کنه که (۶) استفاده از مکمل آمینو اسیدی تکی ممکنه به تعادل نیتروژن منفی منجر بشه. این می‌تونه میزان عملکرد متابولیسم شما رو کاهش بده و این می‌تونه باعث بشه کلیه‌های شما سخت‌تر کار کنن. در کودکان، مکمل‌های تک اسید آمینه‌ای ممکنه مشکلات رشد ایجاد کنن.

برای کسانی که پروتئین کافی دریافت می‌کنن، مکمل‌های آمینو اسید تکی توصیه نمی‌شه. مصرف این آمینو اسید به مدت طولانی (به‌ویژه در دوزهای بالا) ممکنه منجر به عوارض سلامتی بشه. این‌ها ممکنه شامل مسائل روانی یا اختلالات خلقی باشن.

دوز مصرفی ال هیستیدین (L-Histidine)

ال هیستیدین (L-Histidine) رو می‌شه به چندین شکل خریداری کرد، از جمله:

• قرص
• فرم مایع
• پودر

میانگین دوز ال هیستیدین (L-Histidine) ۴ تا ۵ گرم در روز هستش. (۲) دوزهای تا ۴.۵ گرم در روز به مدت ۳۰ روز در آزمایشات تحقیقات بالینی مثل آزمایش چاقی بدون هیچ‌گونه عوارض جانبی قابل توجهی بی‌خطر شناخته شدن. (۷) بااین‌حال، دوزهای بالا در مطالعات روی حیوانی (از جمله عقب افتادن رشد، بزرگ شدن کبد و سطح کلسترول بالا) اثرات سمی رو نشون دادن، بنابراین از مصرف بیش از این مقدار باید اجتناب بشه. (۸)

اگر این مقاله رو دوست داشتید پیشنهاد میکنم ال ایزولوسین رو هم مطالعه کنید.

منابع

1.https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK538201/

3.https://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/compound/Histidine

2.https://www.winchesterhospital.org/health-library/article?id=21750

4.https://academic.oup.com/jnci/article/92/18/1472/2909573

5.https://doi.org/10.1093/jnci/92.18.1472https://doi.org/10.1172/JCI108033

6.https://www.urmc.rochester.edu/encyclopedia/content.aspx?contenttypeid=19&contentid=Histidine

7.https://link.springer.com/article/10.1007%2Fs00125-013-2839-7

8.https://www.researchgate.net/publication/306907749_Risk_assessment_of_L-histidine?channel=doi&linkId=57bfed3508ae2f5eb32ea0e1&showFulltext=true