حافظه عضلانی

پست های مرتبط

آنچه در این مقاله میخوانید
حافظه عضلانی
آنچه در این مقاله میخوانید

این عقیده که عضلات نوعی حافظه دارن ناشی از گزارش هایی که توی اونا ورزشکارایی که به دلیل آسیب دیدگی یا استراحت تمرین نمی کردن ، دوباره باید از سطح مبتدی شروع می میکردن ، ولی سریعتر از کسانی که واقعا افراد مبتدی بودن ،پیشرفت میکردن . هرکسی که به دلایلی مجبور به قطع تمرین بشه می دونه که بدن به چه سرعتی به ترک ورزش واکنش نشون می ده. توده عضلانی کاهش پیدا میکنه و استقامت خیلی سریع به عقب بر میگرده و کم میشه. از دیدگاه تکاملی این کاملا منطقی چون عضله از نظر متابولیکی بار سنگینی برای بدنه چون نیاز به مقادیر زیادی انرژی دارده. لحظه ای که بدن احساس کنه دیگه نیازی به اون نیست ، روند کاهش رو آغاز می کنه که به اون اجازه می ده انرژی ذخیره کنه.

به طور عام اصطلاح “حافظه عضلانی” اغلب ، اما گمراه کننده ، مترادف با یادگیری حرکتی در CNS استفاده می شه ، مثل زمانی که فرد حتی بعد از سالها بدون دوچرخه سواری می تونه بازم بدون مشکل دوچرخه سواری کنه. اخیراً یک حافظه سلولی که توی سلولهای عضلانی وجود داره و مربوط به تنظیم توده عضلانی هستش مطرح شده(۱)(۲). داده ها نشون میده که حتی با از بین رفتن توده عضلانی قبلی ، قدرت قبلی ممکنه به تمرینات جدید کمک کنه.

در تحقیقی که روی موشها انجام شد(۳)اعلام کردن که تعداد هسته های سلولی توسط تمرین قدرتی افزایش یافته ، و اینکه این هسته های “اضافی” در طی آتروفی ناشی از بی تمرینی از بین نمیرن. این به پایه و اساس فرضیه حافظه عضلانی مربوط میشه.توی همین تحقیق نشون داده شد که با تمرین دوباره مدت زمان بازگشت به سطح قبلی خیلی کوتاه تر از بار اوله تمرینه.

حافظه عضلانی

چیزی که توی این تحقیق بهش اهمیت داده شده(۴) اینه که درسته تمرین دادن عضله ی کار کرده آسونتره ، ولی با افزایش سن ، توانایی عضله توی به یاد آوردن توانایی های تقویت اون از بین می ره. این به این معنی که احتمالاً بهتر که رژیم تمرینی خودمونو حفظ کنیم تا اینکه به افتخارهای گذشته تکیه کنیم و به خودمان اجازه بدیم که فکر کنیم می تونیم هر زمان دلمون خواست ورزش رو ول کنیم و دوباره برگردیم.

حافظه ی سلول های عضلانی همه ی ویژگی های کلاسیک “حافظه” با رمزگذاری ، ذخیره سازی و بازیابی رو داره میشه اونو با تمرین رمزگذاری کرد ، به وسیله ی تعداد زیادی از هسته ها ذخیره بشه و با تمرین دوباره و جدید بازیابی شه.

در نهایت، توی تحقیق خیلی جدیدی(۵) تئوری حافظه عضلانی به صورت نمونه انسانی بررسی و ثابت شد.در این مطالعه تعداد هسته های سلول عضلاتی ثبت نشده ، اما اثر متیلاسیون DNA مشاهده شد ، و نویسنده ها رو به این نتیجه رسوند که حافظه مربوط به تغییرات اپی ژنتیکی هستش. البته هنوز اهمیت عملکردی این مکانیسم مشخص نیست ، تحقیقات آینده در مورد حافظه عضلات باید تعداد هسته ها و تغییرات اپی ژنتیکی که ممکنه روی ظرفیت هر هسته برای تولید پروتئین تأثیر بذاره ، انجام بشه.

1.uusgaard JC, Johansen IB, Egner IM, Rana ZA & Gundersen K (2010). Myonuclei acquired by overload exercise precede hypertrophy and are not lost on detraining. Proc Natl Acad Sci U S A 107, 15111–15116

2.ner IM, Bruusgaard JC, Eftestol E & Gundersen K (2013). A cellular memory mechanism aids overload hypertrophy in muscle long after an episodic exposure to anabolic steroids. J Physiol 591, 6221–6230.

3.e H, Kin K, Kim B, Shin J, Rajan S, Wu J, Chen X, Brown MD, Lee S & Park J‐Y (2018). A cellular mechanism of muscle memory facilitates mitochondrial remodelling following resistance training. J Physiol 596, 4413–4426

4.Blau HM, Cosgrove BD & Ho AT (2015). The central role of muscle stem cells in regenerative failure with aging. Nat Med21, 854–862

5.Seaborne RA, Strauss J, Cocks M, Shepherd S, O’Brien TD, van Someren KA, Bell PG, Murgatroyd C, Morton JP, Stewart CE & Sharples AP (2018). Human skeletal muscle possesses an epigenetic memory of hypertrophy. Sci Rep 8, 1898.

اشتراک گذاری:

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *