افراد با تیپ بدنی اکتومورف به دلیل ساختار ژنتیکی خود با چالشهایی در افزایش حجم و عضلهسازی مواجه هستند. اکتومورفها معمولاً بدنی لاغر، استخوانی و متابولیسم بالایی دارند که افزایش وزن و عضلهسازی را برایشان دشوار میکند. با اینحال، با برنامههای تمرینی مناسب و تغذیه خاص، میتوان به بهبود ترکیب بدنی و افزایش عضلات دست یافت. در این مقاله، اصول و جزئیات برنامه تمرینی بدنسازی اکتومورف ها بررسی خواهد شد.
بهترین برنامه تمرینی بدنسازی اکتومورف
بهترین برنامه تمرینی بدنسازی اکتومورف ها معمولاً شامل تمرینات قدرتی و ترکیبی است که با تعداد تکرارهای متوسط و وزنههای سنگین انجام میشود. تمرکز اصلی باید روی حرکات چندمفصلی مانند اسکوات، ددلیفت و پرس سینه باشد که گروههای عضلانی بزرگ را درگیر میکنند.
همچنین، تمرینات با تکرار کمتر (6-10 تکرار) و ستهای سنگینتر به تحریک بهتر فیبرهای عضلانی کمک میکند و عضلهسازی را بهبود میبخشد. استراحت بین ستها برای اکتومورفها باید کمی طولانیتر (حدود 1.5 تا 2 دقیقه) باشد تا انرژی لازم برای حرکات بعدی تأمین شود.
در ادامه، توضیحات دقیق از عناصر کلیدی برنامه تمرینی بدنسازی اکتومورف ارائه میشود:
تمرینات چند مفصلی
تمرینات چندمفصلی مانند اسکوات، ددلیفت و پرس سینه بهترین انتخابها برای اکتومورفها هستند. این حرکات گروههای عضلانی بزرگ را درگیر میکنند و باعث ایجاد تنش زیادی در عضلات میشوند که به رشد سریعتر و افزایش حجم عضلانی کمک میکند. تمرکز بر این حرکات نه تنها به افزایش قدرت کمک میکند، بلکه به مصرف کالری بیشتری در هر جلسه تمرینی نیز منجر میشود که برای افزایش حجم عضلانی اکتومورفها مؤثر است.
تکرار های کم و وزنههای سنگین
اکتومورفها بهتر است با تکرارهای ۶-۸ و استفاده از وزنههای سنگین تمرین کنند، زیرا تکرارهای کمتر با وزنههای سنگین به عضلهسازی بیشتر کمک میکند. این الگوی تمرینی باعث میشود فیبرهای عضلانی به حداکثر تنش برسند که برای تحریک فرآیند هیپرتروفی و رشد عضلات ایدهآل است.
استراحت بیشتر بین ست ها
در این برنامه، زمان استراحت بین ستها باید بیشتر (بین 1.5 تا 2 دقیقه) باشد تا انرژی لازم برای تمرینات سنگین فراهم شود. این مدت استراحت، کمک میکند که عضلات بازسازی شوند و آمادگی لازم برای ستهای بعدی ایجاد شود که برای جلوگیری از خستگی و کاهش توان بسیار مؤثر است.
محدود کردن تمرینات کاردیو
اکتومورفها به دلیل سوختوساز بالای بدن، معمولاً نیاز به کاردیو کمتری دارند، زیرا تمرینات کاردیو میتوانند باعث سوزاندن کالریهای بیشتری شوند و از فرآیند عضلهسازی جلوگیری کنند. در صورت نیاز به کاردیو، توصیه میشود تمرینات کاردیوی با شدت پایین و با مدتزمان کوتاه (۱۰-۱۵ دقیقه) انجام شود تا به عضلهسازی ضربهای وارد نشود.
تمرکز بر برنامه ریزی و تغذیه
تغذیه کافی، بهویژه مصرف کالریهای اضافی و پروتئین بالا، برای اکتومورفها ضروری است. این تیپ بدنی برای رشد عضلات به کالری بیشتری نسبت به نیاز روزانه نیاز دارد و توصیه میشود که کربوهیدراتها و چربیهای سالم نیز به مقدار کافی مصرف شوند تا انرژی لازم برای تمرینات و رشد عضلات تأمین شود.
آیا تمرینات بدنسازی اکتومورف با بقیه تیپ های بدنی فرق دارد؟
برنامه تمرینی بدنسازی اکتومورف ها تفاوتهایی با سایر تیپهای بدنی دارد. اکتومورفها به دلیل متابولیسم سریع و نیاز به افزایش وزن، باید تمرینات را با حجم کمتر و شدت بالا انجام دهند. درحالیکه مزومورفها و اندومورفها ممکن است به تعداد بیشتری از تکرارها و تمرینات هوازی نیاز داشته باشند، اکتومورفها بهتر است از تمرینات کوتاه و متمرکز استفاده کنند. همچنین، تمرینات کاردیو برای اکتومورفها باید به حداقل محدود شود، زیرا کاردیو میتواند باعث سوزاندن کالری بیشتر و سختتر شدن فرآیند عضلهسازی شود.
ویژگی های برنامه تمرینی بدنسازی اکتومورف
یک برنامه تمرینی بدنسازی برای اکتومورفها دارای ویژگیهای زیر است:
- تمرینات چندمفصلی: تمرینات چندمفصلی مانند ددلیفت و پرس سینه به عضلهسازی و تقویت عضلات بزرگ کمک میکنند و کارایی بیشتری برای اکتومورفها دارند.
- ستهای سنگین با تکرارهای کمتر: استفاده از وزنههای سنگین با تکرارهای کمتر (۶-۱۰ تکرار) به تحریک بهتر عضلات کمک میکند.
- استراحت کافی بین ستها: به دلیل نیاز به انرژی برای حمل وزنههای سنگین، استراحت بیشتر (حدود ۱.۵ تا ۲ دقیقه) بین ستها توصیه میشود.
- حذف یا کاهش تمرینات کاردیو: کاردیو باید به حداقل برسد تا کالریهای اضافی سوزانده نشود و به فرآیند عضلهسازی کمک شود.
در برنامه تمرینی بدنسازی برای تیپ اکتومورف چه مواردی باید رعایت شود؟
برای دستیابی به بهترین نتایج، اکتومورفها باید به موارد زیر توجه کنند:
- تغذیه کالری بالا: افزایش کالری دریافتی، بهویژه از منابع پروتئینی، کربوهیدراتها و چربیهای سالم، برای حمایت از فرآیند عضلهسازی ضروری است.
- پیگیری پیشرفت و بارگذاری تدریجی: اکتومورفها باید پیشرفتهای خود را ثبت و بهمرور وزنهها و شدت تمرینات را افزایش دهند تا عضلات به چالش بیشتری کشیده شوند.
- اجتناب از تمرینات طولانی و بیش از حد: تمرینات طولانی و حجم تمرینی بالا باعث تحلیل عضلات و فرسودگی در اکتومورفها میشود.
- استراحت و بازیابی کافی: اکتومورفها نیاز به زمان بازیابی بیشتری دارند تا بدن به درستی بازسازی شود.
نمونه برنامه تمرینی بدنسازی برای اکتومورف
این برنامه نمونهای از تمرینات مناسب برای یک اکتومورف است که میتواند به افزایش حجم و تقویت عضلات کمک کند.
روز اول: سینه و پشت بازو
- پرس سینه با هالتر: ۴ ست، ۶-۸ تکرار
- فلای سینه با دمبل: ۳ ست، ۸-۱۰ تکرار
- پشت بازو دمبل نشسته: ۳ ست، ۸-۱۰ تکرار
- پشت بازو سیمکش: ۳ ست، ۱۰ تکرار
روز دوم: پشت و جلو بازو
- ددلیفت: ۴ ست، ۶ تکرار
- بارفیکس: ۳ ست، ۸-۱۰ تکرار
- قایقی سیمکش: ۳ ست، ۱۰ تکرار
- جلو بازو دمبل چکشی: ۳ ست، ۸-۱۰ تکرار
روز سوم: پا و شانه
- اسکوات با هالتر: ۴ ست، ۶-۸ تکرار
- پرس پا: ۳ ست، ۸-۱۰ تکرار
- پرس شانه با دمبل: ۴ ست، ۸-۱۰ تکرار
- کول با هالتر: ۳ ست، ۱۰ تکرار
- استراحت: روز چهارم و روز ششم
این برنامه سه روز در هفته تمرین و دو روز استراحت دارد تا بدن فرصت بازیابی کامل داشته باشد.
تا چه مدت برنامه تمرینی رعایت شود؟
برنامه تمرینی اکتومورفها بهتر است برای مدت حداقل 8 تا 12 هفته رعایت شود تا نتایج قابل مشاهدهای در افزایش حجم عضلات حاصل شود. پس از این مدت، میتوان تغییراتی در برنامه اعمال کرد تا بدن به چالش جدیدی برسد و از رکود جلوگیری شود.
جمع بندی
تیپ بدنی اکتومورف با چالشهای خاص خود در بدنسازی و افزایش حجم مواجه است. با برنامهریزی دقیق و اصولی و رعایت نکات تغذیهای و بازیابی، اکتومورفها میتوانند به افزایش حجم و عضلهسازی دست یابند. کلید موفقیت در بدنسازی اکتومورفها، رعایت برنامههای قدرتی متمرکز، تغذیه کالری بالا و استراحت کافی است تا به اهداف بدنسازی خود دست پیدا کنند.
منابع